Śluzy, zapory wodne, niewielkie młyny, folusze… Ziemia zorganizowana. Mennonici też – frapujące niesłychanie (to samo gdzieś tam, niżej, w Nieszawie: pustka): i ta pustka po nich… Woda, trupy (z wilgotnej ziemi…) Czyli dalszy ciąg (?) „ziemi jałowej”, tak, jak ją widziałem w 1981 roku; szkoda, że już nie mam tej energii – a zresztą i wtedy nic z tego nie wyszło.
mr m.
ps.
na zdjęciu górnym: Marzęcino, ruiny śluzy (1884), zdjęcie aktualne (2021)