Prześladowania Żydów we wczesnych latach istnienia Trzeciej Rzeszy wiązały się z antymarksistowską i antyliberalną wizją nowoczesności dzieloną przez wielu Niemców i nazistów. Ta wizja nie była antynowoczesna: proponowała inną nowoczesność zbudowaną na ruinach komunizmu, liberalnej demokracji i żydowskich wpływów. To właśnie Żydzi uosabiali sens rewolucji nazistowskiej— zniszczenie jednego modernizmu i stworzenie nowego — ponieważ Żydzi w rozumieniu nazistów reprezentowali w jednym czasie różnych, często nawet przeciwstawnych, wrogów Niemiec. Mogli być jednocześnie figurą marksizmu i liberalizmu, demokracji i bolszewizmu, komunizmu i kubizmu (stylu artystycznego raczej nieodpowiedniego dla socrealistów). Innymi słowy, reprezentowali całość, która była czymś więcej niż sumą swych części. Naziści wykreowali Żyda jako poręczny symbol złego modernizmu.

Alon Confino
„Dlaczego naziści palili Biblię hebrajską? Nazistowskie Niemcy, reprezentacje przeszłości i Holocaust”
HISTORYKA. Studia Metodologiczne, T. 48, 2018 PL ISSN 0073-277X
DOI 10.24425/hsm.2018.124626
s. 395–428