Marceli Reich-Ranicki został odwołany do Warszawy 31 X 1949. W późniejszych wywiadach i wspomnieniach tłumaczył ten epizod na różne sposoby, m.in. antysemityzmem („Wielu Żydów wówczas odwoływano, dlaczego ze mną miałoby być inaczej?”).

Ta wersja wydarzeń nie znajduje potwierdzenia w materiałach archiwalnych. W rzeczywistości został odwołany w ramach oczyszczania aparatu bezpieczeństwa z elementów niepewnych politycznie, praktyki którą stosowano w tym okresie, a wykluczony z partii w ramach walk wewnętrznych w łonie partii z tzw. „odchyleniem prawicowo-nacjonalistycznym”.

Paweł Libera „Marcel Reich-Ranicki przed Centralna Komisją Kontroli Partyjnej (1950-1957)”, „Zeszyty Historyczne” 2009, nr 167, s. 182-283