[co z tą Głową masz, co.]

koszmar godziny trzeciej: Ładne.
(ale – każdy to ma: napisaliśmy — z Kolegą, tym z lewej — taki scenarjusz [„strach przed pustką”];
jeszcze w 1979 [80?] roku… nie, żeby się chwalić, bo to Arche Typy są. nie nasza wina.)

(…) Do z trudem cieknącej rzeczki obramionej korzeniami drzew przychodzi chłop – kłusownik ze strzelbą. Schyla się aby napić się wody. Dostrzega odbicie wysokiej, szczupłej i nagiej dziewczyny. Podnosi wzrok i zauważa, że dziewczyna ma głowę byka – jest Minotaurem. Wieśniak ucieka z krzykiem. Siedzący na pniaku Faun zanosi się od śmiechu. Minotaur przez chwilę przygląda się swemu odbiciu. Ogląda się za lecącym ptakiem…
(…)

[mariusz malinowski & mr makowski „strach przed pustką”]

tak: było tam Stylów pomieszanie, tak modne dziś…

{Miejsce akcji: Park w stylu francuskim – Nieborów i Arkadia
Czas: Dzień od wschodu do zachodu słońca. Lato.}

Osoby:
Tejrezjasz –
Pazyfae –
Dwórka I –
Dwórka II –
Dwórka III –
Dwórka IV –
Hermafrodyta I –
Hermafrodyta II –
Faun –
Amor –
Ludwik XIV –
Byk –
Kłusownik –
Minotaur –
Tezeusz –
Parka I –
Parka II –
Parka III –
Tytan I –
Tytan II –
5 kobiet
5 mężczyzn

i dalej takie tam.
język jeszcze nieporadny, metafory – Łatwe. ale: cóż robić: młodość w peerelu.
strach przed pustką (d. horror vacui).
no, Strach, jak to było wtedy, strach.
……………………….
o teatrach — i to różnych — już nawet nie wspominając, bo – wiadomo…


……………………….
(a też {sporo} później ktoś zrobił podobną etiudę, w 2005. nie chcę tych faktów wiązać; choć my ten nasz scenariusz — gdzieśtam (1981? 1982?) złożyliśmy, ktoś go czytał; a nawet pieczątkę postawił. i co?
i nic.
pustka.
(do Teraz.)
……………………….
tak: {wychodzi na to, że} byliśmy już wtedy postmodernistyczni, a nawet {tego} nie wiedzieliśmy…
(że mówimy Prozą.)
tak: tomek lipiński ma rację, gdy mówi (gdzieś w tych moich, nieautoryzowanych rozmowach? chyba…), że wtedy – w l. 60. 70. 80… – nie wiedzieliśmy nawet, że gdzieś Tam palą Ludzie ogniska (stroją namiot cyrkowcy. i, dodaje, dzis, po latach — zdarza mu sie pierwszy raz widzieć [= czytać, poznawać…] coś, co było dla Tamtych — i niby dla nas, też tu — ważne. klasykę alternatywy, korzenie kontrkultury na przyklad. czy zwykłe, wielkie Dzieła.)
tak:
wtedy odcinał brak – a dziś: Nadmiar.
……………………….

Marcin Wilkowski: Cyfrowa kultura odbija się w zwierciadle średniowiecza – tak streścić można tezy artykułu, który Rebecca E. Zorach, historyczka sztuki z Uniwersytetu Chicago opublikowała w Wired w 1994 roku.
(…) Blogi to raczej sylwy siedemnastowieczne, rękopisy tymczasowe, takie, które mają być na podorędziu (…) Zaciekawiło mnie, że już w 1994 roku Zorach myślała w ten sposób. Być może moje zdziwienie wynika z faktu, że u nas, w Polsce, wówczas (przynajmniej w humanistyce) mało kto się spodziewał, jak wielki skok dokona się w ciągu najbliższych lat.
(…)
Nie ma idealnego tekstu, natomiast są różne wersje tekstu w różnych kontekstach. Bo kontekst, w jakim się dzieło pojawia, oprawa graficzna, glosy, marginalia, błędy, zmiany – wszystko jest ważne dla podejmowanych prób zrozumienia…

Gorąco zachęcam do pisania po swoich książkach… – rozmowa z Rafałem Wójcikiem
Historia i Media

……………………….
tak: nie ma idealnej Maski na Głowę. (…i wszystkich nie… ale trzeba się starać, jak to w znanym rosyjskobrzmiacym przysłowiu przypominają…)
……………………….