Polacy na madagaskar.

„Murzyńskość dla początkujących”
Wkrótce ten wielki dzień: pierwszy za mojej pamięci legalny transport czarnych niewolników.
Bwana dadzą im pracę po 1 zł brutto za godzinę. Ale najpierw naturalnie będą jej szukać przez 3 lata.
***
Jestem przeciwniczką przyjęcia tych imigrantów.

Znam ludzi, którzy głodują – czy nie dojadają. Tu w Polsce, przy mojej ulicy: emerytów, inteligentów, ludzi miłych i odrobinę niezaradnych, których wypluły na bruk różne biblioteki oraz instytuty, a oni się nie odnaleźli na wolnym rynku.
Mają dosyć ograniczone kwalifikacje, to prawda: znają kilka języków obcych (a już polski – perfekcyjnie), ale nie potrafią przemówić do ręki, mają wszechstronną wiedzę o kulturze i historii Polski oraz świata, ale to nie jest nikomu dzisiaj potrzebne, bo do czego, jeżeli święci tryumfy nowożytne barbarzyństwo, przebrane w szatki cywilizacyjnego postępu.

Ci ludzie dostają wsparcie z tzw. Banku Żywności tzn. najtańsze kasze i makarony czy klopsiki w sosie pomidorowym, z wyraźną etykietką o wybitnie upokarzającej treści – „dla najuboższej ludności Unii”.
Często te kasze zaczynają żyć własnym życiem po tygodniu – są zatęchłe i zainfekowane robactwem. Oczywiście ci, którzy kupują tę żywność – robią kanty, bo rodowodowego inteligenta pod 60-tkę, który się wstydzi ubóstwa – okraść najłatwiej: te łagodne mizeraki już się nie ośmielą poskarżyć nawet. A zresztą, komu?.- skoro ich okradają bwana dobrodzieje?
Robaczki są smaczne.
Unia dba o swoich najuboższych obywateli.

Powtarzam, jestem przeciwna. Z wielu powodów, ale tu i teraz powiem tak: koszula bliższa ciału.
No i żądam prawa do wyboru – na początek: kogo chcę ratować za moje własne pieniądze.
Nie planuję zostać Zbawicielem Świata i wyrosłam z Chrystusa Narodów.
Kłopoty tej postkolonialnej Europy z emigrantami z Afryki mam tak głęboko, że można to obejrzeć tylko przez kolonoskopię. Polska nigdy nie odcinała kuponów od kolonializmu, i nie powinna sprzątać syfu, którego narobiły Stany Zjednoczone, zwalczając (w imię swoich interesów gospodarczych) różnych Kadafich, Husseinów i Chomeinich, którzy fantastycznie trzymali swoje narody w garści czy za mordę, sposobami znanymi tam od wieków.

Mnie się nie chce usprawniać obcych demokracji: mam własną, która nie działa. I sprawa uchodźców to jedna z tych spraw, których nie należy dotykać – po fakcie, aby się nie dać ubrać we współodpowiedzialność za przyczyny.

Nie interesują mnie żadne problemy Europy, odkąd wystawiła Polskę i polskich rolników, gdy głosowano nad subwencjami osłabiającymi skutki sankcji gospodarczych wobec Rosji.
Ponieśliśmy największy chyba ciężar – i otrzymaliśmy najmniejszą rekompensatę.
Owszem – to zaświadcza głównie o tym, że przy władzy są dyletanci, którzy nie potrafią negocjować – a może ubrani w nieformalne układy, które ciążą potem na ich zachowaniach wobec Brukseli. Nie wiem.
Ale wiem, że ludzie rozsądni pilnują równowagi w interesach – myślą o przyszłości, wiedzą że życie to gra strategiczna tzn. szanują kontrahentów, ważą interesy, potrafią się troszkę odsunąć od miski, żeby starczyło dla każdego: a Europa potraktowała nas jak barany do ogolenia, jak frajerów do orżnięcia.
W tym układzie nie poczuwam się teraz do solidarności w konsumpcji problemów Europy.
Niech sama zje tę żabę – wciska tych nieszczęsnych Murzynów Ameryce albo ich piastuje – i ponosi trud wszczepiania ludzi o normatywach nieodległych od epoki kamiennej – w tkankę cywilizacji zachodniej. Ja to mam w nosie. Mnie na to nie stać.

Mnie ciemnotę trudno wcisnąć, mam porządne wykształcenie. I wiem, dlaczego spłonęło getto w Baltimore – i nie chcę zakładać gett u siebie ani stwarzać dodatkowych napięć społecznych na tle różnicy kultur.
Nie zamierzam inwestować w budowę wieży Babel – a jeżeli ktoś marzy o wielokulturowości – to zawsze może wyjechać, wiedziony ciekawością świata. Wolna droga oraz krzyż na drogę do o Paryża czy Amsterdamu – chyba że ktoś woli kopa na rozpęd.
Na użeranie się z ta sprawą nie mam także czasu, bo są ważniejsze sprawy: za moją wschodnia granica jest wojna – a mój kraj ma o połowę mniej uzbrojenia niż Grecja (4 x mniejsze terytorium). Mnie w tej sytuacji żal każdego grosza i tyle.

Ponadto ZUS jest już bankrutem: połowa wypłat idzie wprost z budżetu – zdaje się, jako społeczeństwo nie chcemy przyjąć do wiadomości, iż niebawem zabraknie na kawałek chleba dla kilku milionów najuboższych współobywateli. A nawet teraz… Zamiast utrzymywać tysiące najmilszych Murzynów, wolałabym dać podwyżkę tym wszystkim bezbronnym starszym paniom, które II wojna pozbawiła szans na męża, dzieci i własną rodzinę – sporo ich jeszcze się pałęta, a kto się nimi zajmie, gdy w Skarbie zabraknie pieniędzy? – afrykańska pomoc społeczna? – czy Europa przyśle więcej kaszy z robakami?

Dalej:
Historia Żydów, uratowanych z Holocaustu ukazuje, że kto ma miękkie serce, ten musi mieć twardą dupę.
Nie zamierzam ratować następnej nacji – prawdopodobnie ambitnej i roszczeniowej, gdyż nie ratuje życia, uciekając najbliżej gdzie się da, ale pruje do bogatszej Europy.
Taka kolonia za kilkadziesiąt lat – może oświadczyć – na cały świat, iż za mało ich niegdyś uratowałam z Afryki – za mało się kurcze starałam, za mało zabuliłam. I jeszcze może założyć jakąś „Gazetę Bambusową”, która będzie sprzedawać murzyno- czy Afrykocentryczny obraz świata, a moje wnuki przekonywać o wyższości dzidy i fryzurki afro nad szablą oraz wysoko podgolonym, szlacheckim czubem.

Mam dość kraju zarządzanego jak folwark.
Nie chcę tu żadnych kolorowych kultur – bo moja własna jest wyjątkowo barwna i bogata, ma kilkadziesiąt lat przerwy w prawidłowym rozwoju, a teraz jest rozmaitymi metodami rugowana z obiegu oraz świadomości współobywateli.
Walczę o siebie, pardąsik.

Ci Murzyni – nawet ich dzieci – nie będą mnie przecież czytać. Piszę dojrzałą polszczyzną, a to jest język hermetyczny. Ci państwo, jezeli w ogóle będą czytać, to będą czytać dzieła z amerykańskich „fabryk” „książek”, byle jak tłumaczone – utwory, które zaśmiecają nasz krajobraz oraz obniżają standardy rodzimego języka.
Precz.

A jak usłyszę o racjach humanitarnych – to zapraszam na moją ulicę. Stołeczną. W centrum. Tutaj są również niedożywione dzieci. Wpieprzają kaszę z robaczkami.

© Murzyńskość dla początkujących, 2015
…
ps.
ja tylko Cytuję. text bez skrótów. Tytuł – od Red.
mr m.